Nietzsche bence 'Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?' derken insanın mutluluğa ulaşma sürecinde kendini hazır hale getirmesi gerektiğini vurgulamış.
Bu söz, mutluluğun dış etkenlerden ziyade kişinin içsel durumuna bağlı olduğunu anlatıyor aslında.
Peki, gerçekten de mutluluğa hazır mıyız?
Mutluluk, herkesin arzuladığı bir durum. Ancak, çoğu zaman mutluluğu dış etkenlerde ararız: başarı, para, ilişkiler, sosyal statü gibi. Oysa, Nietzsche'nin de belirttiği gibi, gerçek mutluluk içsel bir durum ve kişinin buna hazır olması gerekli.
Eğer içsel olarak mutluluğa hazır değilsek, dışarıdan gelen hiçbir etken bizi uzun süreli mutlu edemez.
Kendimizi mutluluğa hazırlamak, öncelikle içsel bir farkındalık gerektirir. Bu farkındalık, kim olduğumuzu, ne istediğimizi ve bizi neyin gerçekten mutlu ettiğini anlamaktan geçer. Mesela bir arkadaşım sürekli olarak kariyerinde ilerlemeye çalışıyordu ama içsel olarak tatminsizlik yaşıyordu. Çünkü, aslında işin kendisi onu mutlu etmiyordu, sadece dışarıdan gelen onay ve takdir peşindeydi. Kendini tanımaya başladığında, aslında başka bir alanda çalışmanın onu daha mutlu edeceğini fark etti.
Mutluluğa hazır olmak, aynı zamanda geçmişteki olumsuz deneyimlerden arınmayı da gerektirir. Geçmişte yaşadığımız travmalar, hayal kırıklıkları ve acılar, bugünkü mutluluğumuzu engelleyebilir. Bu nedenle, geçmişimizi kabul etmek, affetmek ve bu deneyimlerden öğrenerek ileriye bakmak önemlidir.
Mutluluğa hazır olmanın bir diğer önemli unsuru, şimdiki anı yaşamak.
Geçmişe takılı kalmak veya gelecekle ilgili endişeler taşımak, bizi şu anın mutluluğundan mahrum ediyor.
Nietzsche'nin sözü, aynı zamanda mutluluğun sorumluluğunu almamızı da hatırlatıyor.
Mutluluk, bizim sorumluluğumuzdadır ve kimse bizim adımıza bu sorumluluğu üstlenemez.
Eğer kendi mutluluğumuz için adımlar atmıyorsak, başkalarından bizi mutlu etmelerini beklemek haksızlık olur.
Mutluluğa hazır olmanın bir diğer boyutu, şükran duygusudur.
Sahip olduklarımıza şükretmek, mutluluğa açılan kapılardan biri.
Hayatımızda minnettar olduğumuz şeyleri fark etmek, mutluluğumuzu artırıyor aslında.
Yani Nietzsche'nin bu derin sözü, mutluluğun içsel bir durum olduğunu ve buna ulaşmak için kendimizi hazır hale getirmemiz gerektiğini hatırlatıyor.
Dış etkenlerden gelen mutluluk geçici olabilir, ancak içsel olarak mutluluğa hazır olduğumuzda, bu mutluluk kalıcı ve tatmin edici olur.
Kendimizi tanımak, geçmişten arınmak, şimdiki anı yaşamak, sorumluluk almak ve şükran duymak, mutluluğa giden yolda atmamız gereken önemli adımlar.
Mutluluğa hazır olmak, bireysel bir süreçtir ve herkesin bu yolda kendi adımlarını atması gerekli.
Kimse bizim adımıza bu yolda yürüyemez, ama biz kendimizi bu yola hazırladığımızda, gerçek ve kalıcı mutluluğa ulaşmamız mümkün.
Bu nedenle, mutluluğu dışarıda aramak yerine, içsel bir yolculuğa çıkarak, kendi mutluluğumuzu bulmalıyız.
💕