Teşvik-i Sanayi Kanunu, Türkiye'de sanayi ve endüstrinin geliştirilmesi, teşvik edilmesi ve desteklenmesi amacıyla çıkarılan yasa ve düzenlemeleri ifade eder. Türkiye'de farklı dönemlerde çıkarılan pek çok teşvik yasası ve yönetmeliği bulunsa da, "Teşvik-i Sanayi Kanunu" ifadesi özellikle tarihsel bir bağlama işaret eder ve bu bağlamda en çok 1927 yılında çıkarılan Teşvik-i Sanayi Kanunu ile özdeşleşmiştir.
Türkiye'de "Teşvik-i Sanayi Kanunu" olarak bilinen yasa, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanı olan Mustafa Kemal Atatürk'ün liderliğindeki hükümet tarafından çıkarılmıştır. Bu kanun, 18 Şubat 1927 tarihinde kabul edilmiş ve Türkiye Cumhuriyeti'nin erken yıllarında sanayinin geliştirilmesi ve ekonominin kalkınması amacıyla çıkarılmıştır. Mustafa Kemal Atatürk, Türkiye'nin modernleşmesi ve sanayileşmesi konusundaki politikaların öncüsü olarak kabul edilir ve Teşvik-i Sanayi Kanunu bu çerçevede bir adım olarak atılmıştır. Bu kanun, yatırımcılara çeşitli teşvikler sunarak sanayinin büyümesini desteklemeyi amaçlamıştır.
1927 Teşvik-i Sanayi Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti'nin erken yıllarında sanayinin geliştirilmesi ve ekonominin kalkınması amacıyla çıkarılmış önemli bir yasadır. Bu kanun, yatırım yapan sanayicilere çeşitli teşvikler sunuyor ve sanayinin büyümesini destekliyordu. Kanun, özellikle sanayi bölgelerinin kurulmasını teşvik ediyordu.
Ancak zaman içinde Türkiye'nin ekonomik ve sanayi politikalarında değişiklikler yaşandı ve farklı dönemlerde yeni teşvik yasaları ve düzenlemeleri çıkarıldı. Dolayısıyla "Teşvik-i Sanayi Kanunu" ifadesi, Türk ekonomisinin farklı dönemlerindeki teşvik politikalarını da içerebilir. günümüzde Türkiye'de yatırımcılara çeşitli teşvikler sunan yasalar ve düzenlemeler bulunmaktadır ve bunlar zaman zaman güncellenmektedir.