Günümüz Türk sineması ve Yeşilçam'ın karşılaştırması sık sık yapılır.
Bunun için tartışmalar da zaman zaman gündeme gelir.
Sevgili okurlar sizin de anlayacağız üzere ben bugün 'Türk sineması mı, Yeşilçam mı?' konusuna değineceğim.
Yeşilçam filmleri başarılı oyuncu kadroları ve her daim içerdiği mesajlarla bir dönem fırtınalar estirmiş.
O dönemlerde yoktum ama benden tecrübeli insanlardan edindiğim bilgiler ışında insanların sinemaya ilgisi oldukça fazlaymış...
İnsanlar, sinemaya bir film geldiğinde büyük bir coşku ve heyecan içerisinde gidip izlemek isterlermiş...
O zaman ki kısıtlı teknolojilerle böylesine büyük bir ilgi sağlamak; başarının ve oyuncuların eşsizliğinden olsa gerek...
Ben genç bir gazeteci olarak Yeşilçam'ı oldukça severim...
Sultan, Selvi Boylum Al Yazmalım, Dila Hanım, Bizim Aile , Aile Şerefi, Tatlı Dillim, Devlerin Aşkı, Hababam Sınıfı serileri, Çöpçüler Kralı... Ve daha nice niceler…
Bir deniz, bir derya gibi... Ucu bucağı yok.
Bu filmlerin ve oyuncuların hepsinin yeri bende çok ayrıdır.
İzlediğim zaman "Bir kıyafetle koca bölüm bitiyor, görüntüler oldukça HD değil, şimdiki gibi bir teknoloji yok.. Ama bir sıcaklık, içtenlik huzur var...Hep bir mesaj var filmlerin içerisinde... " derim.
Bir aile olmanın içtenliğini, önemli olanın zenginlik- fakirlik değil insanlık olduğunu, sevginin sadece bir kıza ya da erkeğe aşık olmamak olduğunu onlarda bulurum…
Benim deyimimle ben tam bir 'Yeşilçamkoliğim'
Peki, günümüz sineması...
Asla hakları yenmez. Yeşilçam filmleri için hepsi çok harika demediğim gibi günümüzdekiler için de demem.
Türk sinemasında bazı filmler gerçekten adından oldukça söz ettiriyor ve izlettiriyor kendini.
Ancak, bu filmleri çoğu zaman sinemaya gidip izlemiyoruz bile… Teknolojinin gelişmesiyle önceliğimiz bilgisayarlar, telefonlar oluyor…
“Nasıl olsa 1-2 ay sonra platformlara düşer, izleriz” diyoruz.
Yeşilçam’dan işte burada ayrılıyoruz.
Sinemanın bir heyecanı, bir farklılığı vardı…
Filmin afişi asıldığında gelmesi beklenirmiş günlerce… ve koşa koşa gidilirmiş salonlara…
Benim bir gözlememim de biz en çok geçmişte önemli izler bırakan isimlerin hayatlarını izlemekten sevk alıyoruz.
Müslüm, Bergen, Dilber, Barış Akarsu filmleri….
Milyonlarca izleyiciyi sinemada buluşturdu…
Filmler çıktığında sosyal medyada günlerce tartıştık… Binlerce paylaşım yapıldı, editler hazırlandı..
Tespitim belki doğru değil ama en çok o tarz film izlemekten hoşlanıyoruz…
Yılmaz Erdoğan, Cem Yılmaz, Nuri Bilge Ceylan filmleri…
O harika isimlerin ortaya çıkardığı eserleri anlatmaya bile gerek yok…
Benim deyimimle ‘adamlar yapıyor bu işi!’
Belki unuttuğum benim bilmediğim daha nice nice isimler vardır..
Benim fikrimce Türk sineması mı, Yeşilçam mı? Tartışmalarını sonlandırmalıyız…
Türk sinemasının da başarısı Yeşilçam’ın da başarısı bambaşka…
İkisi de izlenmeli, ikisi de sevilmeli…